ماهی سلطان ابراهیم – کامل

توضیحات

زیستگاه سلطان ابراهیم از آب ‌‌های ساحلی با عمق کم 5 متر تا اعماق بالاتر از 80 متر، متغیر است. بسیاری از ماهیان سلطان ابراهیم جنوب، آب سنگ های مرجانی، نواحی صخره ای و خلیج‌‌ های لب شور را برای زندگی ترجیح می دهند. ماهی سلطان ابراهیم از خانواده گوازیم ماهیان می باشد که با نام های بومی حمیر، حمرا و سرخو کوچک به علت شباهتش به این ماهی، شناخته می شود و حتی گاهی با ماهی سرخو اشتباه گرفته می شود.

خواص ماهی سلطان ابراهیم

ماهی سلطان ابراهیم با دارا بودن مقادیر بالایی از اسیدهای چرب مفید امگا 3 و پایین بودن کلسترول، (برای مصرف بیماران قلبی توصیه می ‌‌گردد. (اسیدهای چرب امگا 3 منجر به تنظیم و کنترل فعالیت‌‌های مهم متابولیکی بدن می‌‌گردد. در بعضی از منابع نیز ذکر شده که مصرف ماهی سلطان ابراهیم برای بیمارانی که درگیر مشکلات گوراشی، کلیوی، پروستات و دیابتی می باشند، می ‌‌تواند مفید واقع شود.

گوشت ماهی سلطان ابراهیم دارای مقادیر بالایی پروتئین می‌‌‌ باشد که مصرف 100 گرم روزانه ی آن، نیمی از نیاز بدن به پروتئین را برطرف می‌‌ کند که مصرف آن به زنان باردار و کودکان توصیه می شود. مانند سایر آبزیان دریای جنوب، ماهی سلطان ابراهیم نیز دارای انواع ویتامین های D ،B، مخصوصا ویتامین A و همچنین عناصری مانند منیزیم، فسفر، کلسیم، ید و آهن می باشد.این ماهی کوچک دارای میزان قابل توجهی اسید آمینه تریپتوفان و عنصر سلنیوم است، حضور این دو ماده ی بسیار مهم در گوشت این ماهی به عنوان یک ماده غذایی ضد سرطان حساب می شود.

روش پخت پیشنهادی

گوشت این ماهی بسیار لذیذ است ولی به علت وجود تیغ های خشک بسیار زیادی که در زیر شکم این ماهی وجود دارد، پیشنهاد می شود که فقط به صورت سرخ کردنی آن را طبخ و مصرف کنید و نه روش دیگری. البته پس از پخت، این تیغ ها به راحتی از گوشت ماهی جدا می شوند.

برای از بین بردن تندی بوی آن بسته به ذائقه تان می توانید قبل از سرخ کردن، ماهی را در آبلیمو بخوابانید و با پودر سوخاری و پودر سیر آن را سرخ کنید.